သမၼၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရင္လပ္ရွင္နာ၀ပ္တို႔ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး

Monday, 17 December 2012

သမၼၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရင္လပ္ရွင္နာ၀ပ္တို႔သည္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၇ ရက္ (ယေန႔) နံနက္ ပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ ထား၀ယ္တြင္ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထိုသုိ႔ ေတြ႕ဆုံရန္အတြက္ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရင္လပ္ရွင္နာ၀ပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထား၀ယ္သုိ႔ ယေန႔နံနက္ပိုင္းက ေရာက္ရွိလာခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ ၎ႏွင့္အတူ ထိုင္းစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား လည္း လိုက္ပါလာေၾကာင္း သိရသည္။ သမၼၼတ ဦးသိန္းစိန္သည္လည္း ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွတစ္ဆင့္ ထား၀ယ္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။   ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရင္လပ္ရွင္နာ၀ပ္တို႔သည္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၉ ရက္ တြင္ (၂၁)ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပရာ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံ ဖႏြမ္းပင္ရွိ Peace Palace အေဆာက္အအံု၌ ေတြ႕ဆံုရာ၌ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၌ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ ကိစၥရပ္မ်ားကို အဓိကေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကၿပီး ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း တည္ေဆာက္ေရးကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အၿပီးသတ္လုပ္ေဆာင္ မည္ ဟု ႏွစ္ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားက ထပ္မံ အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။

တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေသာ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ ကမ္းႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္းတြင္ ပါ၀င္သည့္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း၊ ကန္ခ်နဘူရီ လမ္းပိုင္း၊ ကလုံး ထာ ေရကာတာစီမံကိန္းတုိ႔အား သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ သက္ေရာက္မႈဆိုင္ရာ ေလ့လာဆန္းစစ္ ခ်က္ (Environmental Impact Assessment-EIA) ျပဳလုပ္ရန္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုစီကုိ ငွားရမ္းထားၿပီး လာမည့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္း၌ EIA ထြက္ရွိႏုိင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည္။စီမံကိန္း၏ ကနဦး စက္မႈ အိမ္ ယာစီမံကိန္း တည္ေဆာက္မႈမႇာ ၂၀၁၄ ခုႏႇစ္အေစာပိုင္းတြင္ ၿပီးစီးမည္ဟု ရည္မႇန္းထားၿပီး စီမံကိန္း၏ ပထမဆင့္မႇာ ၂၀၁၅ ခုႏႇစ္တြင္ ၿပီးစီးမည္ျဖစ္သည္။ ထား၀ယ္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္  စီမံကိန္းႀကီးတြင္ ေရနံႏႇင့္သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ စက္႐ံုမ်ား၊ ေရနံဓါတု စက္႐ံုမ်ား၊ သံမဏိ စက္႐ံုမ်ား၊ အလတ္စားႏႇင့္အေသးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေက်ာက္မီးေသြး ဓါတ္အားေပးစက္႐ံုတို႔ ပါ၀င္မည္ ျဖစ္သည္။ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းမႇ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ဆက္သြယ္မည့္ ကားလမ္းသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ကန္ခ်နာဘူရီ အနီးရႇိ ဖူနမ္ရြန္ ကုန္ပစၥည္းစစ္ေဆးေရးစခန္းႏႇင့္ ဆက္သြယ္မည္ဟု သိရသည္။ အဆိုပါလမ္းပိုင္း ကနဦး တည္ေဆာက္မႈကို ၂၀၁၂ မႇ ၂၀၁၅ ခုႏႇစ္အတြင္း တည္ေဆာက္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၆ ခုႏႇစ္တြင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳႏိုင္ရန္ ခန္႔မႇန္းထားေၾကာင္း သိရသည္။ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ စီမံကိန္းကို EIA ျပဳလုပ္ရာတြင္ ထိုင္းႏုိင္ငံမွ အဖြဲ႕ အစည္းသုံးခုကုိ အပုိင္းလိုက္ ငွားရမ္းထားၿပီး ေရနက္ဆိပ္ကမ္းကို Team Engineering Group ၊ ျမန္မာ ႏွင့္ထုိင္းႏိုင္ငံ ဆက္သြယ္မည့္ ထား၀ယ္-ကန္ခ်နဘူရီ လမ္းပိုင္းကို ခ်ဴလာေလာင္ကြန္း တကၠ သိုလ္မွ Enviroment Research Institute၊ ကလုံးထာေရကာတာ စီမံကိန္းကို Pamya Consultant တို႔ကို ငွားရမ္း ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္သည္ ေျမာက္ဘက္တြင္ ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္၊ အေရွ႕ဘက္ တြင္ ထား၀ယ္ျမစ္၊ ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္၊ ေတာင္ဘက္၌ ေလာင္းလုံၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တြင္ ကပၸလီပင္ လယ္ႏွင့္ ထိစပ္လ်က္ရွိၿပီး ဧရိယာအက်ယ္အ၀န္းမွာ ၂၅၀ စတုရန္းမီတာ (၉၇ စတုရန္းမုိင္) ျဖစ္သည္။ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္သည္ ျမန္မာအထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဥပေဒအမွတ္ (၈/၂၀၁၁)၊ ပုဒ္မ (၄)အရ အစုိးရအဖြဲ႕က သတ္မွတ္ထားေသာ ဇုန္ျဖစ္သည္။ ယင္းဥပေဒအရ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္တြင္ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာဇုန္မ်ား၊ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာဇုန္မ်ား၊ ပုိ႔ကုန္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈဇုန္မ်ား၊ ဆိပ္ကမ္းနယ္ေျမဇုန္မ်ား၊ ေထာက္ပံ့ေရးႏွင့္ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးဇုန္မ်ား၊ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာသုေတသန ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဇုန္မ်ား၊ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း ဇုန္မ်ား၊ တစ္ဆင့္ခံကုန္သြယ္မႈ ဇုန္မ်ားႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕က အခါအားေလ်ာ္စြာ သတ္မွတ္သည့္ဇုန္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ထား၀ယ္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အီတာလ်ံ-ထိုင္းကုမၸဏီမႇာ ေငြေၾကးမလံုေလာက္ သျဖင့္ ထိုင္းအစိုးရမႇ ၀င္ေရာက္ကူညီေပးထားရသည္ဟု သိရသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုင္းအစိုးရမႇ ၀င္ေရာက္ ကူညီေပးထားသည့္ ေငြမႇာ နည္းလြန္းေနသျဖင့္ ေငြေၾကးပမာဏ ထပ္မံလိုအပ္လ်က္ရႇိေၾကာင္း သိရသည္။ Eleven Media Group  မွ ကူးယူမွ်ေဝသည္။

Read More

ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းကိစၥ ေဆြးေႏြးရန္ ထိုင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျမန္မာျပည္လာမည္

 Source:7 days New Journal

ဘန္ေကာက္၊ ဒီဇင္ဘာ - ၁၄

ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လပ္ခ္ရွင္နာ၀ပ္ထရာသည္ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းဖံြ႕ၿဖဳိးေရးစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ျမန္မာသို႔ တနလၤာေန႔ (ဒီဇင္ဘာ ၁၇) တြင္ လာေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း The Nation သတင္းစာက ေရးသားေဖာ္ျပသည္။

ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ယင္လပ္ခ္၏ ဧည့္သည္ေတာ္အဖဲြ႕တြင္ လက္ေထာက္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ကစ္တီရတ္နာရာစန္၊ ပုိ႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရး၀န္ႀကီး ခ်တ္ခ်က္စီသီပန္၊ စြမ္းအင္၀န္ႀကီး ပုန္သက္ရြတ္ခ္တာပုန္ပီဆယ္ႏွင့္အတူ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားလည္း ပါမည္ဟု သိရသည္။

ထိုင္းအမ်ဳိးသားစီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈဖံြ႕ၿဖဳိးေရးဘုတ္အဖဲြ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ အာခြန္မ္တမ္ပီတရာ ပိုင္ဆစ္ ကလည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လပ္ခ္၏ ခရီးစဥ္တြင္ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဖံြ႕ၿဖဳိးေရး ျမန္မာ-ထိုင္း ပူးတဲြေကာ္မရွင္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ အစည္းအေ၀းကို က်င္းပမည္ဟုဆိုထားသည္။ ၎က ျမန္မာႏွင့္ ထိုင္းတို႔သည္ ထား၀ယ္အထူးစီးပြားေရးဇုန္အတြက္ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးဖလွယ္သြားမည္ဟု ေျပာသည္။

Ref : The Nation

Read More

Public Meeting: Villagers tell Government they are not happy with Dawei Project

December 9

Villagers at a public meeting attended by government ministers, political organisations, community groups and developers called for new impact assessments to be carried out on the Dawei Special Economic Zone.

Villagers from Ka Loat Hta made their request at a special meeting at Dawei Town Hall on December 5th. More than 300 people attended the meeting that was organized by the government. Villagers are concerned that they will be relocated because of plans to dam local rivers to provide a reservoir for Dawei deep seaport and industry zone.
The public meeting is the first that government ministers have held with local people in the Na Bu Le area where the deep seaport and a 204.5 square kilometers industry zone will be built.

U Phone Swe, the Deputy Minister for Social Welfare, Relief and Resettlement, chaired the public meeting and said in his opening speech.
“The government is taking responsibility for the people’s security and development. I would like to specially say that we don’t want to see any obstacle stopping the project. This meeting is to try to find ways to resolves the problems.”
U Ka Myint from Ka Loat Hta village addressed the meeting and said.

“We don’t want to make trouble for the government’s economic development. We are asking the government to re-evaluate the building of the dam in the Ka Loat Hta area. We earn our living from agriculture. If the dam is built all our farmland, plantations, the natural environment and the rare wildlife will disappear.”
U Ka Myint said the villagers depend on the forests and the rivers.
“The rivers give life to not only the Ka Loat Hta villagers, but also to the many other villagers who live along the length of the rivers. We urge the government to redo its Environmental Impact and Social Impact Assessments using experts from inside and outside the country.”

The villagers and activists urged the government to rethink its plans to dam the rivers and to find an alternative way that would not destroy the environment.
Attending the meeting was the Chief Minister of Taninthanyi Division U Myat Ko, Dawei based academics, non-governmental organisations, local authorities, members of various political parties, business people, Dawei town elders, village authorities and the Italian-Thai Development Company.
The Dawei Development Project includes a deep seaport, a light and heavy industrial zone, a coal-fired power plant and highways and railway links connecting Dawei to Kanchanaburi on the Thai border.

The Italian-Thai Development Company (ITD) is a Thai owned company that is responsible for developing the $60billion Dawei Development Project. In November the Thai and Burmese governments met to find ways to speed up the project.
It is estimated that 17 villages and as many as 23,000 people will be relocated to three relocation sites – Bawah, Bagawzun and Pantin-inn.
It is planned that the deep seaport and industry zone will be built on native land that belongs to the indigenous Tavoyan people in Na Bu Le, the coastal area in the west of Dawei Town.

At the meeting government officials faced tough opposition and a series of critical questions from local people who will be evicted from their homes. Most of the questions from the public were do with relocation and compensation.
U Soe Win from Htein Gyi village spoke at the meeting and said.
“In my village many people do not want to relocate. They asked me to come here and to ask the authorities that if they do not move out, will the government arrest them? We want to know if there are any laws that allow the government to arrest us for refusing to be relocated.”

U Hlaing Myint, from Mu Doo village who attend the meeting spoke to Karen News.
“Villagers are not satisfied with the compensation offered by the company. The company’s compensation is not fair. Even if they [company] build houses for us in relocation site, they can’t compare to our houses – my house is built on hard sand. The house we are being offered will not last long. We have to move to relocation sites that have no land for our plantations or farmland. We will become landless, unemployed and will face many difficulties. We cannot rebuild our life with the compensation they are offering us – we want a fairer compensation to restart our lives.”
Villager U Hlain Myint said he has 25 acres of cashew nut plantation and it planned that he and other villagers from Mu Doo will be relocated to Bawah, where the ITD company is building new houses for each family. Mu Doo villager will be the first village to be relocated.
At the meeting officials said the lack of compensation was caused by a lack of finance available for the project. Local people said they were not convinced by that argument
Ko Kyaw Kyaw Thet said.

“The company needs to plan in advance for all the compensation costs. They [company] needs to compensate people at the same time. If they [company] don’t have the money it is better they do not invest – they should know this is a big project and the financial needs are big.”
Ko Kyaw Kyaw Thet said the project needed responsible investors and developers.
“From what we have seen from ITD’s actions, shows that they are not a good development model.”
U Aung Myo, representing local people from Na Bu Le at the meeting urged the government to be more open.

“The villagers don’t trust the government. They worry and are concerned about the project, they feel the government is only focused and working for the benefit of the developer. The project needs to be transparent to the public. All plans must be explained and consultation with the people before construction is started.”
U Aung Myo said the government must keep their promises to the local people.
Minister, U Phone Swe, closed the first meeting but said there was a need to have more public consultation to resolve the issues.

Share from Karen News

Read More

စီမံကိန္းႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံလူ ထုမ်ား၏သေဘာထား အပစ္ပယ္ ခံရမႈမ်ား SYCB ႏွင့္ NYFထုတ္ျပန္

ဒီဇင္ဘာလ ၁၂ရက္၊ ၂၀၁၂ခုႏွစ္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)

ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ျပည္နယ္ (၇)ခုႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး (၁)ခုမွ ေဒသခံလူထုမ်ား ၏ ဆႏၵသေဘာထားမ်ား အပစ္ပယ္ခံရမႈႏွင့္ပတ္သက္ ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားကြန္ဂ ရက္- SYCB ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူငယ္မ်ား အင္အား စု-NYF တို႔က ယေန႔ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ လိုက္သည္။

ယင္းအစီရင္ခံစာကို “အပစ္ပယ္ခံ”ဟု အမည္ေပးထားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ ငံရွိ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ သွ်မ္းျပည္ေတာင္ ပိုင္းႏွင့္ တနသၤာရီတိုင္း တို႔တြင္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီ မ်ား၏ ပူးေပါင္း လုပ္ကိုင္ ေသာ မဟာစီမံကိန္းႀကီးမ်ား ၉ခု ကို ေဒသခံလူထုမ်ားအား တိုင္ပင္ျခင္းမရွိဘဲ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ လုပ္ ေဆာင္ျခင္း ကို ေထာက္ျပထားသည္။

ယခု အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ေျမာက္ရန္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ပ်က္စီး ထိခိုက္မႈမ်ား၊ သတင္းအခ်က္အလက္မွန္မ်ားကို ဖုံးကြယ္ထားမႈမ်ား စသည့္တို႔ကို SYCB ႏွင့္ NYF တြင္ ပါ၀င္သည့္ အဖြဲ႔အစည္း(၉)ဖြဲ႔မွ ၂၀၁၂ခုႏွစ္ ဧၿပီလမွ ဇြန္လအထိ ကြင္းဆင္း၍ မွတ္တမ္းေကာက္ ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု SYCB ၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေနာ္ဆန္း က ေျပာသည္။

ေနာ္ဆန္းက “ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေဒသမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ လူထုေတြရဲ႕ နစ္နာ မႈေတြကို လက္လွမ္းမီသေလာက္ပဲ က်ေနာ္တို႔စုေဆာင္းတင္ျပထားတာျဖစ္တယ္။ ျမစ္ဆံုကိစၥ နဲ႔ ေရႊ ဂက္(စ္) စီမံ ကိန္းမွာ အဓမၼခိုင္းေစတာ၊ လယ္ေျမသိမ္းတာ စတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတာင္ အခု လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္း မပါပါေသးဘူး။ ”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။

ထိုစီမံကိန္းမ်ားမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္-ျမစ္ဆုံဆည္၊ ကရင္ျပည္နယ္-ဖားအံၿမိဳ႕ရွိ စီးပြားေရးဇုန္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ -တီး တိန္-ရိဒ္ လမ္း၊ ရခိုင္ ျပည္နယ္-စစ္ေတြ ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္း ႏွင့္ ေရႊသဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္ လိုင္း၊ ကရင္နီ(ကယား) ျပည္နယ္-ဘီလပ္ေျမစက္႐ံု၊ သွ်မ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း-အထက္ေပါင္း ေလာင္းဆည္၊ မြန္ျပည္နယ္-ကတိုက္ ဆည္ႏွင့္ တနသာၤရီတိုင္း-ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းတို႔ ျဖစ္သည္ဟု အပစ္ပယ္ခံ အစီရင္ခံစာတြင္ ပါရွိသည္။

စီမံကိန္းေၾကာင့္ အတင္းအဓမၼလုပ္အားေစခိုင္းျခင္း၊ လယ္ေျမသိမ္းယူျခင္း၊ အတင္းအဓမၼေရြ႕ေျပာင္းျခင္း၊ စစ္တပ္တိုးခ်ဲ႕လာျခင္း၊ လုံၿခံဳေရးတင္းၾကပ္ျခင္း၊ မတရားအခြန္ေကာက္ခံျခင္းႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီး ျခင္း စသည့္ ဆိုးက်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေပၚလွ်က္ရွိသည္လည္း အစီရင္ခံစာ၌ ထည့္သြင္းထားသည္။

၎အျပင္ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဒသခံ(၂၆၁)အား ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း စစ္တမ္းေကာက္ယူခဲ့ၿပီး ေတြ႔ရွိခ်က္ အရ ေဒသ ခံ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၎စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ဆက္စပ္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ မရရွိျခင္း၊ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ သတင္းအခ်က္အလက္ရရွိရန္ မည္သို႔ဆက္သြယ္ရမည္ကို မသိျခင္း၊ ၄၅ ဒႆမ ၂ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ဘာမွ် မသိ ျခင္းႏွင့္ ေကာင္းက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ားကို ခံစားရသူမွာ ၁ရာခိုင္ႏႈန္းသာ မျပည့္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

တဆက္တည္းမွာပင္ ျမန္မာအစိုးရ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ ခ်င္း အမ်ဳိး သားတပ္ဦး-CNFတို႔ ဒီဇင္ဘာ ၉ရက္ေန႔၌ ေတြ႔ဆံုၿပီး သေဘာတူညီခ်က္ ၆ခ်က္ သေဘာတူခဲ့ရာ ခ်င္းျပည္နယ္ အတြင္း ေဒသခံလူထု၏ ဆႏၵကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္မည့္ လြတ္လပ္ေသာဆႏၵျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားသည့္ သေဘာတူခြင့္ျပဳခ်က္(FPIC)ဆိုင္ရာလူ႔အခြင့္အေရးကိစၥ ပါရွိသည္ဟု သိရသည္။

“ဒီသေဘာတူညီခ်က္ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ေျခလွမ္းလို႔ ဆိုႏိုင္ေပမယ့္ FPIC ကို ျပည္တြင္း ဥပေဒတရပ္ အျဖစ္ ျပဌာန္းၿပီးေတာ့ တျပည္လံုးက်င့္သံုးဖို႔ လိုအပ္တယ္”ဟု ေနာ္ဆန္းက ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုသည္။
ဆက္လက္၍ SYCB ႏွင့္ NYF တို႔က ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အပါ အ၀င္ လုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္ကုမၸဏီမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႔အစည္း ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေျဖရွင္းေပးၾကရန္ တိုက္တြန္းထားသည္။

SYCB ႏွင့္ NYF သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ တိုင္းရင္းသားလူငယ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး လက္ရွိ SYCB တြင္ အဖြဲ႔ ၁၅ ဖြဲ႔ႏွင့္ NYF တြင္ အဖြဲ႔ ၁၃ဖြဲ႔ရွိသည္။ SYCB ကို ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး NYF ကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။


ေကအုိင္စီ မွ ကူးယူမွ်ေဝသည္။

Read More

ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္း

 Source: DVB TV News
တနၤသာရီတုုိင္း ထား၀ယ္ေရနက္စီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္ဖုုိ႔ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္ ေတြနဲ႔ ပက္သက္လိုု႔ ျမန္မာနဲ႔ ထုုိင္း ႏုုိင္ငံၾကားမွာ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထုုိးဖုုိ႔ ၾကန္႔ၾကာ ဦး မယ့္ အေနအထားမွာ ရွိေနပါတယ္။ အီတာလ်ံ ထုုိင္း ကုုမၺဏီက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂတ္လကတည္းမွာ လက္မွတ္ထုုိးႏုုိင္ဖိုု႔ စီစဥ္ခဲ့ေပမယ့္ စာခ်ဳပ္ပါ အေသးစိပ္ အစီအမံ ေတြကေတာ့ လာမယ့္ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ ၿပီးစီးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီကေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ ရက္ထုုတ္ ဘန္ေကာက္ပုုိ႔စ္ သတင္းမွာ ေရးသားထားပါတယ္။ ထား၀ယ္ေဒသ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး ပူးတြဲ စီမံကိန္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ အေသးစိတ္ အခ်က္ အလက္ ေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ျမန္မာဘက္က သိခ်င္ေန တယ္လုုိ႔ သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

Read More

ကပ္

သည္မြန္

ထား၀ယ္လို ေငြလို႕ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေငြေၾကးကို အေျခတည္စဥ္းစားခ်က္ေၾကာင့္ “ကပ္” ဆိုက္သလို ျဖစ္ေနတဲ့ ရႈျမင္ပံုမ်ား အေၾကာင္းပါ။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာ မၾကားခ်င္မွ အဆံုးျဖစ္လာတာက ဖံြ႕ျဖိဳးေရး ဆိုတဲ ့ စကားလံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ျပည္သူေတြရဲ႕ သည္းေျခၾကိဳက္ စကား ျဖစ္သလို အသည္းေျခကို ထိခိုက္ေစမည့္ စကားလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသဖံြ႕ျဖိဳးေရးအတြက္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကိုယ္စီနဲ႕ အလုပ္ေတြလုပ္ၾကတဲ့ အခါမွာ ခ်ဥ္းကပ္ပံု အကဲြ၊ ေစတနာအကဲြ၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ အကဲြမ်ားကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ခ်ဥ္းကပ္ပံု အကဲြလို႕ ေျပာရာမွာ လူသားကို အေျခတည္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈလား။ ေငြေၾကးကို အေျခတည္တဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈလားဆိုတာ အေပၚမူတည္ျပီး လုပ္ပံုကိုင္ပံု ကဲြသြားပါတယ္။ ရလာဒ္ေတြလည္း ကဲြသြားပါတယ္။ ဒါ႕အျပင္ ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြလည္း အနည္းအမ်ား အေလးအေပါ့ ကဲြျပားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ေစတနာ အကဲြဆိုတာကေတာ့ ဘယ္သူ႕အေပၚ ေစတနာ ထားသလဲ ဆိုတာ အေပၚ မူတည္ျပီး ေစတနာထားတဲ့ သူ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ ကဲြသြားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူ႕ကို သာေစ ဘယ္သူ႕ကို နာေစဆိုတဲ့ ကိစၥေတြ ဆႏၵေတြနဲ႕ လူပုဂၢိဳလ္ကို တည္ျပီး စဥ္းစားခ်က္ေတြနဲ႕ အလုပ္လုပ္တာကို ေလ့လာမိၾကမွာပါ။

လုပ္ရည္ကိုင္ရည္အကဲြကက်ေတာ့ ေစတနာနဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ပံု ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းပါေစ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ အလဲြမ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္နစ္နာၾကရတာပါ။

ဒီသံုးခုဟာ တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေလ့လာမိတာက သံုးခုစလံုးကို ခ်ိဳးေဖာက္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေစတနာအမွားနဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္အမွားက အရမ္းကို ရွင္းလင္းမႈရွိျပီး သိသာရွိျပီး ခ်ဥ္းကပ္ပံုက အခရာခ်ျပီး ရႈပ္လည္း ရႈပ္ေထြးပါတယ္။

လက္ရွိတိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ ခ်ဥ္းကပ္မႈ အမွားေၾကာင့္ ျဖစ္တာေတြဆိုတာ ထင္သာျမင္သာ ရွိလွပါတယ္။
ဖံြ႕ျဖိဳးေရးဆိုတာကို ဘယ္လို ျမင္သလဲ။ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုသလဲ ဆိုတာအေပၚမူတည္ျပီး အရာ ေပးလိုက္တဲ့ အမွားေတြက ေစတနာထားမႈ အတိမ္အနက္နဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ပါးနပ္မႈအေပၚမူတည္ျပီး ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။

ခ်ဥ္းကပ္မႈအမွားဆိုရာမွာ ဖံြ႕ျဖိဳးေရးကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္တာတစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ကို္ယ့္ရပ္တည္ခ်က္ကို ကိုယ္ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ဖြင့္တယ္။ ျပည္သူဆိုတာကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ဖြင့္တယ္ဆိုတာအေပၚမူတည္ျပီး က်န္တာေတြလည္း ကဲြျပားပါတယ္။

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ ဥပမာတစ္ခုက ထား၀ယ္ စီမံကိန္းကိစၥ အလုပ္ရုံေဆြးေႏြးပဲြမွာ ေဒသခံတစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ စကားမွာ “ ဇီ၀မ်ိဳးကဲြ” ဆိုတာပါေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာက တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာတာက “ဒါက ေဒသခံ ရြာသားေတြ ေျပာတဲ့စကားမဟူတ္ဘူး။
တစ္ေယာက္ေယာက္က ေရးေပးထားတဲ့ ဟာျဖစ္ရမယ္” လို႕ ဆိုသတဲ့။
အင္မတန္ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ိဳးပါ။

ရြာသားလို႕ေခၚတဲ့ ေက်းလက္ေန ျပည္သူဆိုတာ “ထံု” ရမယ္။ “အ” ရမယ္။ ပညာမတတ္ရမဘူး။ စကားကို လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ မေျပာတတ္ရဘူး ဆိုတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ပံုမ်ိဳးနဲ႕ ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ “ဇီ၀ မ်ိဳးကဲြ” ဆိုတဲ့ စကားဟာ တစ္လ တစ္ခါေလာက္ ဂ်ာနယ္ ၀ယ္ဖတ္တဲ့ ျပည္သူေတြေတာင္ ေျပာတတ္တဲ့ စကားပါ။ ဒါဟာ သိပ္ျပီး ပညာရွင္ဆန္တဲ့ စကားမဟုတ္ပါဘူး။ ေတာေတာင္ေရေျမကို ခ်စ္သူတိုင္းသိတဲ့ စကားလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ဖက္က စဥ္းစာရင္ေတာ့ ဒါေတြကို ျပည္သူေတြက ေျပာတတ္ေနတာ၊ ေျပာရဲေနတာကို ျပည္သူ႕ ၀န္ထမ္းေတြအေနနဲ႕ ၀မ္းသာရမွာလို႕ ရိုးရိုးသားသား ထင္မိပါတယ္။ ဒါမွသာ တကယ့္ ေအာက္ေျခမွာ ရွိေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္အမွန္ေတြ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ တကယ့္ ခံစားခ်က္ေတြကို အရင္းအတိုင္း သိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

စားပဲြအဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္လာတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြက ျပည္သူ႕အသံ အစစ္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္မႈ နည္းလြန္းတယ္ဆိုတာ အားလံုးလိုလို သိၾကပါတယ္။
ျပီးေတာ့ “ရန္” “ငါ” စည္းျခားတဲ့ ျပႆနာပါ။ ကိုယ့္နဲ႕ အယူအဆမတူသူ၊ ခ်ည္းကပ္ပံု မတူသူမ်ားကို ရန္သူ အျဖစ္ ျမင္တဲ့ ကပ္ဆိုးပါ။

ဒါက တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ တကယ့္ ကပ္ဆိုးတစ္ခုလိုျဖစ္ေနပါတယ္။

ျဖစ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ရင္ ေနာက္ကြယ္က ဘယ္သူက ေသြးထိုးေျမွာက္ပင့္ေပးေနတာလဲ။ ဘယ္သူေတြက ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ေနတာလဲ။ ဘယ္သူက ရန္သူလဲဆိုတာကို ၾကည့္တတ္တဲ့ ေရာဂါပါ။ ေလာကမွာ အျဖဴအမည္း ႏွစ္ေရာင္တည္းသာ ရွိတာမဟုတ္၊ ရန္သူ မိတ္ေဆြ ႏွစ္မ်ိဳးသာ ရွိတာမဟုတ္ဆိုတာကို လူတိုင္းသိပါလွ်က္ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ အဲဒါကို အသံုးမခ်ႏိုင္တာကို ၀မ္းနည္းစြာေတြ႕ရပါတယ္။

ကိုယ္ေျပာတာနဲ႕ ေျပာင္းျပန္ေျပာတဲ့သူကို ကိုယ့္ရန္သူလို႕ ျမင္ျပီး အဲဒီလူရဲ႕ ေနာက္မွာ ေသြးထိုးေျမွာက္ပင့္သူ ဘယ္သူရွိတယ္ဆိုျပီး ၾကည့္တဲ့ အျမင္၊ ထိန္းခ်ဴပ္ထားတဲ့ သူ ဘယ္သူရွိတယ္ဆိုတဲ့ အျမင္ဟာ က်ဥ္းေျမာင္းလြန္းပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္မွာ ဥပေဒျပဳသူ၊ အုပ္ခ်ဴပ္သူနဲ႕ တရားစီရင္သူေတြက အခ်င္းခ်င္း ထိန္းညွိၾကသလို ေနာက္ထပ္ ထိန္းညွိဖို႕ မီဒီယာနဲ႕ လူထု လူ႕အဖဲြ႕အစည္းေတြ ေပၚလာတယ္ဆိုတာကို နားလည္ထားဖို႕လိုပါတယ္။
ဒါမွလည္း မီဒီယာနဲ႕ လူထုလူ႕အဖဲြ႕အစည္းမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ မ႑ိဳင္ၾကီး သံုးခုကို ထိန္းညွိဖို႕ ရွိေနတာဆိုတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈရွိတဲ့ အျမင္မ်ိဳးကိုျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

လူထုလူ႕အဖဲြ႕အစည္းမ်ားေပၚေပါက္လာျခင္း အစိုးရတစ္ရပ္အေနနဲ႕ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ၊ ဒါမွမဟုတ္ လုပ္ဖို႕ေမ့ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္ဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။
ထား၀ယ္စီမံကိန္းနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာေတြေကာင္းက်ိိဳးရႏိုင္သလဲဆိုတာကိုေတာင္ ကဲြကဲြျပားျပား သိခြင့္မရတဲ့ ေဒသခံေတြအတြက္ လူထု လူ႕အဖဲြ႕အစည္းမ်ားက အားကိုးရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အနာဂါတ္မွာ ျဖစ္လာမယ့္ဟာေတြကို ၾကိဳျမင္ခြင့္ ရမယ့္ ျပတင္းတစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႕က ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားျဖစ္တဲ့ ကိုကိုၾကီးက ေျပာပါတယ္။ “ဘာအာဏာမွ မရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ျပည္သူေတြက ဘာလို႕ ေန႕တိုင္း ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္နဲ႕ တိုင္ေနသလဲဆိုေတာ့ တိုင္စရာ ေနရာမရွိလို႕ပါ။ သူတို႕ အားကိုးတၾကီး ေျပာျပစရာ ေနရာမရွိလို႕ပါ။ သူတို႕ ေျပာျပတာကို အေရးတယူ ေလးေလးစားစား ေျဖရွင္းေပးမယ့္သူေတြ နည္းေနလို႕ပါ” လို႕ ေျပာပါတယ္။

ဒီစကားက သက္ဆိုင္ရာ ဌာနဆိုင္ရာက ျပည္သူ႕၀န္ထမ္းေတြအေနနဲ႕ ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ျပန္သံုးသပ္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္သလို၊ ကိုယ့္ေနရာကို ကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ရမယ့္ ကိစၥလည္း ျဖစ္တယ္လို႕ သံုးသပ္မိပါတယ္။

ခက္တာက အခုအခ်ိန္အထိ ေကာင္းတာေတြကိုပဲ အစီရင္ခံေစခ်င္တဲ့ ေရာဂါက ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဒါကိုလည္း ထား၀ယ္စီမံကိန္း အလုပ္ရုံ ေဆြးေႏြးပဲြမွာ သတိထားလိုက္မိပါတယ္။ ေဒသခံေတြတင္ျပတဲ့ ကိစၥေတြ၊ ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို႕ ဖြင့္ဟေနတဲ့ ဒုကၡေတြကို စိတ္ရွည္နားလည္စြာနဲ႕ နားေထာင္ျပီး ဘယ္လို ေျဖရွင္းေပးမလဲလို႕ စဥ္းစားေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ေကာင္းတာေလးေတြ ေျပာပါဦး လို႕ ေတာင္းဆိုတာကို အံ႕ၾသစြာ ေတြ႕ရပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အလုပ္ရုံေဆြးေႏြးပဲြဆိုတာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာျပဳတဲ့ ပဲြမဟုတ္။ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြ၊ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းမယ္၊ ဘယ္လို ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ၾကမယ္ ဆိုတာကို ေဆြးေႏြး အေျဖရွာတဲ့ ပဲြမ်ိဳးသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ၾကံဳေတြေနရတဲ့ ရခိုင္ကိစၥ၊ လက္ပံေတာင္းကိစၥ အပါအ၀င္ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခ်ဥ္းကပ္ပံု အေဟာင္းနဲ႕ပဲ ခ်ဥ္းကပ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ကိုယ့္ရဲ႕ တာ၀န္နဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို မသိတဲ့ အတြက္ အထက္အမိန္႕ကိုသာ ေစာင့္ရင္း ျပႆနာေတြ ၾကီးသြားတာေတြကို ေတြ႕ရျပီးျဖစ္ပါတယ္။
အခုထား၀ယ္စီမံကိန္းကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးလည္း ပါ၀င္ပတ္သက္သူေတြအားလံုးက ရႈျမင္မႈအဖံုဖံုနဲ႕ တင္ျပ ေျပာဆို ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါကို “ရန္” “ငါ” စည္းျခားျပီး ေသြးထိုးေျမာက္ပင့္ေနတယ္ ဖ်က္လို ဖ်က္ဆီးလုပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ယူဆခ်က္မ်ိဳးနဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္ေနရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုး အေျဖလည္း ထြက္လာမွာမဟုတ္ပါ။
ျပည္သူေတြ အသိအျမင္က်ယ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ျပည္သူေတြ အသိအျမင္က်ယ္လာတာကို ေနာက္ကြယ္က သင္ေပးထားတယ္ဆိုတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ိဳးကို ဒီမိုကေရစီခရီးသြားေနသူအားလံုး လက္ကိုင္မထားသင့္ေတာ့ပါ။

ကမာၻနဲ႕အ၀ွမ္းမွာ ရာသီဥတုေဘးေတြ၊ အစာေရစာ ငတ္မြတ္မႈေတြ၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးမႈေတြေၾကာင့္ ဘ၀ အရည္အေသြး က်ဆင္းလာတာေတြ စတဲ့ ကပ္ဆိုးေတြ မ်ိဳးစံု ဆိုက္ေနပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာေတာ့ အဲဒီကပ္ေတြထက္ ဆိုးရြားျပီး အေပၚက ေျပာခဲ့တဲ့ ကပ္ေတြအားလံုးကို ျဖစ္ေစတဲ့ ကပ္ဆိုက္ေနပါတယ္။

“ရန္” “ငါ” စည္းျခားတဲ့ကပ္။ “ခ်ဥ္းကပ္ပံု မွားယြင္းမႈ” ဆိုတဲ့ ကပ္ ျဖစ္ပါတယ္။

သည္မြန္

From- Dawei Watch

Read More