အနႏၱေမတၱာရွင္မ်ားသုိ႔ ဦးၫႊတ္ျခင္း (အတုလရဲတုိက္)

ဒီလထုတ္ ‘မေဟသီမဂၢဇင္း’ ထဲမွ က်ေနာ့္ဟတ္(ထ္)ကုိ ထိသြားေစတဲ့ ဝတၳဳတုိေလးတပုဒ္ကုိ မွ်ေဝေပးပါရေစ။ အင္မတန္မွ ရသေျမာက္ၿပီး ဗဟုသုတလည္းရေစတဲ့ ဝတၳဳတုိေလးပါ။ အေမ့ေမတၱာဟာ ဘယ္အရာနဲ႔မွ ႏႈိင္းယွဥ္လုိ႔မရေအာင္ ျမင့္ျမတ္ဖုိးတန္တယ္ဆုိတာကုိ ဆရာနတ္မႉးက ဟာသကေလးေႏွာၿပီး ေခတ္ႏွင့္ေလွ်ာ္ညီေအာင္ သီကုံးေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ဝတၳဳေလးပါ။ ဝတၳဳနာမည္က “အတုလရဲတုိက္” တဲ့ဗ်ာ။ အားလုံးပဲ ႏွစ္သက္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္္ပါတယ္။ ဖတ္႐ႈခံစားၾကပါကုန္...။

"အတုလရဲတုိက္"

တေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ့္ေဆးခန္းသုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္အလြန္ရင္းႏွီးသူ ကဗ်ာဆရာ ေဖတင္ၫြန္႔ ေရာက္လာသည္။ အလုိ ... သူ႔ဗိုက္က အေတာ္ႀကီး ေငါထြက္ေနပါလား။ သြားၿပီ ဒီလူေတာ့ CIRROUS LIVER ေခၚသည့္ အသည္းႂကြပ္ၿပီး ေရဖ်ဥ္းစြဲေသာ ေရာဂါရေနၿပီ။

“ကုိေဖတင္ၫြန္႔ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲဗ်”

“ဗုိက္မွာအလုံးေပၚၿပီး တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတယ္ဆရာ။ ရွစ္လေလာက္ရွိသြားၿပီ”

“ဟ... အခုမွ လာျပရသလားဗ်”

“ဆရာ အျပစ္တင္ရင္လည္း ခံရမွာပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္သိပ္႐ႈပ္တဲ့လူဆုိတာ ဆရာလည္း သိသားနဲ႔”
ဟုတ္သည္။ သူက ဝန္ထမ္းတဦးျဖစ္သည့္အျပင္ ‘သူရိန္ႏွင့္ သူရဲေကာင္းစာေပ’ဆုိေသာ စာအုပ္အငွားဆုိင္လည္း ဖြင့္ထားသည္။

“ထူးဆန္းတယ္ဆရာေရ ... အလုံးက အခုေနာက္ပုိင္း ေတာ္ေတာ္ေလး လႈပ္လာတယ္ဗ်”

“မွန္းစမ္းဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ စမ္းၾကည့္ရေအာင္”

သူ႔ဗုိက္ကုိ ကၽြန္ေတာ္စမ္းၾကည့္လုိက္သည္။ ေနာက္ မယုံႏုိင္စြာျဖင့္ ထပ္တလဲလဲ စမ္းေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ စမ္းမိသည္က ကေလးတေယာက္၏ ဦးေခါင္းႏွင့္ ေျခလက္အစိတ္အပုိင္းမ်ား။ ေသခ်ာေအာင္ TRUMPET ေခၚသည့္ ေအာ္လံကေလးႏွင့္ ကေလးႏွလုံးခုံသံကုိ နားေထာင္ၾကည့္သည္။ တဒိတ္ဒိတ္ႏွင့္ ကေလးမွ ကေလးအစစ္။ ျမတ္စြာဘုရား ...။ ဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲ။
လူ႔သမုိင္းတြင္ တခါမွမႀကဳံဖူးသည့္ ေယာက္်ားစင္စစ္က ကုိယ္ဝန္ေဆာင္သည့္ကိစၥကုိ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ႀကဳံရၿပီ။ ေသခ်ာပါၿပီ၊ ေဖတင္ၫြန္႔မွာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ေယာက္်ားစစ္စစ္ ျဖစ္၍ေနေပၿပီ။

အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေဖ ေယာက္်ားစစ္စစ္က ကုိယ္ဝန္သည္ျဖစ္ေနျခင္းကိစၥသည္ ကမၻာ့မီဒီယာေလာကတြင္ တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ ကဗ်ာေတြေရး၍ ကမၻာမေက်ာ္ခဲ့ေသာ ေဖတင္ၫြန္႔မွာ ေဒးဗစ္ဘက္ဟမ္း၊ ဘရတ္ပစ္၊ အင္ဂ်လီနာဂ်ဳိလီ စေသာ ကမၻာေက်ာ္တုိ႔ထက္ ေရပန္အစားဆုံး လူတေယာက္ျဖစ္လာၿပီး ဂင္းနစ္စာအုပ္တြင္လည္း ကမၻာ့ပထမဆုံး ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္အျဖစ္ မွတ္တမ္္းတင္ျခင္းခံရသည္။ ေနာက္လအနည္းငယ္အၾကာတြင္ ကမၻာ့ေနရာအႏွံ႔၌ ေဖတင္ၫြန္႔ကဲ့သို႔ ေယာကၤ်ား ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ေပၚလာေတာ့သည္။

သိပၸံပညာရွင္မ်ားအေနႏွင့္ လိင္ခြဲျခားစိတ္ေျပာင္းလဲျခင္း မျပဳလုပ္ဘဲ ေယာက္်ားက ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္း ကိစၥမွာ အေျဖရွာမရသည့္ ျပႆနာတခုျဖစ္ေနသည္။ မၾကာမီ ထုိျပႆနာအတြက္ လက္သည္တရားခံ ေပၚလာသည္။ ထုိတရားခံမွာ ခရမ္းေရာင္ ၿဂဳိဟ္သားမ်ားျဖစ္သည့္ BBC, CNN စေသာ ကမၻာ့႐ုပ္သံလႊင့္ဌာန မ်ားမွာ ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ား၏ သတင္းေပးပုိ႔ခ်က္ ပါလာသည္။ ၎မွာ ...

“ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားခင္ဗ်ား။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဟာ ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာကုိ ေရာက္လာေတာ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာပါၿပီ။ လူေတြရဲ႕ အဆီအေငၚမတည့္မႈမ်ားစြာကုိ ေတြ႔လာရပါတယ္။ အဲဒီအထဲက အဆုိးဆုံးက မိန္းမမ်ားခ်ည္း ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေနရတဲ့ကိစၥပါပဲ။ လူႀကီးမင္းတုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမ သံဝါသျပဳရာမွာ ကမၻာဦးကေန ဒီကေန႔အထိ မိန္းမမ်ားသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရတယ္။ ကေလးေမြးရတယ္။ ႏုိ႔တုိက္ျပဳစုရတယ္။ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္သလုိ ‘ေနသာပ ေလညာက’ ျဖစ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္တရားလြန္ပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာဝတရားဆုိေပမယ့္ ဒီသဘာဝတရားဟာ မိန္းမေတြ အေပၚ ေတာ္ေတာ္ ရက္စက္ရာက်ေနတယ္။ လူသားေတြအေနနဲ႔ ဒီသဘာဝတရားကို မလြန္ဆန္ႏုိင္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၿဂဳိဟ္သားေတြကေတာ့ ဒါကုိ ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခရမ္းေရာင္ ၿဂဳိဟ္သားေတြ ဟာ ... ဘယ္တုန္းကမွ မတရားမႈကုိ လက္ပုိက္ၾကည့္မေနခဲ့ဘူး။ ဒီလုိ လူသားမိန္းမေတြ မေတာ္မတရားခံစား ေနရတဲ့ ကိစၥမွာ တုိ႔ဝင္ပါမွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိၿပီး ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရမယ့္ စီမံကိန္းကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကေန႔ကစၿပီး မိန္းမမ်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းကိစၥ ရပ္တန္႔ၿပီး ေယာက္်ားမ်ားက တလွည့္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုကမၻာမွာ ေယာကၤ်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား ေတြ႔လာေနရတဲ့ကိစၥဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္စီမံကိန္းရဲ႕ ကနဦးရလဒ္မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေယာက္်ားမ်ား ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ...

၁။ အစဥ္အဆက္ မိန္းမမ်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေနရတဲ့ အလုပ္ဟာ ထမင္းစားေရေသာက္မဟုတ္ဘဲ အလြန္ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အလုပ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္သိလာမယ္။

၂။ လူ႔ေလာကထဲကုိ လူသားအသစ္ေတြပုိ႔ေဆာင္ေပးေနတဲ့ မိန္းမမ်ားကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ ရွိလာမယ္။

၃။ အေမေန႔ဆုိၿပီး ေယာက္်ားေတြ အေမးေက်းဇူးကုိ စာေတြ႔မဟုတ္ဘဲ ငါေတြ႔ခံစားလာႏုိင္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ားမ်ားအေနနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ၾကလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ပုံ
ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ား

ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ား၏ ေၾကညာခ်က္ထြက္လာသည္ႏွင့္ ထုိၿဂဳိဟ္သားတုိ႔၏ ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ စီမံခ်က္ကုိ ကန္႔ကြက္မႈမ်ား၊ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား ကမၻာမွာ ပြက္ေလာညံသြားသည္။ ကမၻာ့ေယာက္်ားထု တရပ္လုံးနီးပါးက တခဲနက္ ကန္႔ကြက္ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဂးေခၚ မိန္းမလ်ာမ်ားကမူ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံယူခ်င္ေၾကာင္း ေထာက္ခံၾကသည္။ အမ်ဳိးသမီးထုႀကီးကမူ “ငါတုိ႔တေတြ တေလွ်ာက္လုံး ခံလာရတာၾကာၿပီ။ ဒီတခါ ေယာက္်ားေတြ ဒင္းတုိ႔အလွည္ ေကာင္းတယ္”ဟု ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေထာက္ခံ ၾကသည္။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက ကမၻာ့ကုလသမဂၢတြင္ အစည္းအေဝးေခၚယူၿပီး ၿဂဳိဟ္သားတုိ႔၏ ေယာက္်ားကိုယ္ဝန္ေဆာင္စီမံကိန္းကို မဲခြဲဆုံးျဖတ္ရာ ကန္႔ကြက္သည့္ဘက္မွ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရေလသည္။ အေမရိကန္သမၼတ ေဂ်ာ့ဘုရွ္က ...

“ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ားအေနနဲ႔ လူေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီးမွ ဒီေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္ စီမံကိန္းကုိ ခ်မွတ္သင့္တယ္။ လူေတြမွမဟုတ္ဘူး။ တျခားဘယ္သတၱဝါမဆုိ၊ အမ,က ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရတာ ဓမၼတာပဲ။ သဘာဝတရားကုိ နားမလည္ဘဲ အရမ္းကာေရာလုပ္တာ တရားလြန္တယ္” ဟု ဆုိသည္။

အဂၤလန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တုိနီဘလဲကလည္း ...

“အခုလုိ ေယာက္်ားေတြကို သူတုိ႔ဆႏၵမပါဘဲ ဇြတ္တရြတ္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ခုိင္းတာ ကမၻာ့အေရးကုိ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တာပဲ။ သည္းမခံႏုိင္စရာကိစၥမုိ႔ ၿဂဳိဟ္သားမ်ားအေနနဲ႔ သတၱိရွိရင္ ေပၚတင္ထြက္လာခဲ့ပါ” ဟု စိန္ေခၚသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ၿဂဳိဟ္သားတုိ႔၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္က BBC ႏွင့္ CNN ႐ုပ္သံမ်ားမွာ ပါလာသည္။

ကမၻာ့ကုလသမဂၢတြင္ မဲခြဲရာ၌ မိမိတုိ႔ၿဂဳိဟ္သားမ်ား၏ ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္စီမံကိန္း ႐ႈံးနိမ့္ရျခင္းမွာ အဆန္းမဟုတ္။ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုမွာ ေယာက္်ားမ်ား မဟုတ္ပါေလာ။ လူသားတုိ႔၏ သဘာဝကုိ နားမလည္ဆုိေသာ သမၼတေဂ်ာ့ဘုရွ္၏ စြပ္စြဲခ်က္ကုိ မိမိတုိ႔ လက္ခံသည္။ အေၾကာင္းမွာ မိမိတုိ႔သည္ လူမဟုတ္ေသာ ၿဂဳိဟ္သားမ်ားျဖစ္ေန၍ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သမၼတေဂ်ာ့ဘုရွ္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တုိနီဘလဲ အပါအဝင္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ကမၻာေပၚတြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ တမိနစ္ တေယာက္ႏႈန္း ေသဆုံးေနသည္ကုိ သိမွသိၾကပါရဲ႕လား။ မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအတြက္ လုံေလာက္ေသာ ေငြေၾကးပမာဏႏွင့္ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္ေနေသာ တုိင္းျပည္ ကမၻာေပၚတြင္ ဘယ္ႏွစ္ႏုိင္ငံရွိသနည္း။ ႏုိင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္ေငြ အမ်ားစုမွာ စစ္သုံးစရိတ္ျဖစ္ေနၾကသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုထဲကုိပဲ ၾကည့္ပါ။ အီရတ္၊ အာဖဂန္နစၥတန္ တုိ႔အတြက္ စရိတ္က မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးရန္ပုံေငြထက္ အဆမတန္ မ်ားျပားေနသည္။ ေျမာက္ကုိးရီးယား၊ အီရန္ စေသာႏုိင္ငံတုိ႔ကလည္း ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံ၍ ႀကဳိးစားေနသည္။ ထုိႏုိင္ငံတုိ႔၏ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ေသဆုံးႏႈန္းမွာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနသည္။

ေနာက္ ... အဂၤလန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ တုိနီဘလဲက သတၱိရွိရင္ ထြက္ခဲ့ပါဟု စိန္ေခၚေနသည္။ မိမိတုိ႔အေနႏွင့္ မစၥတာဘလဲကုိ ေမးခ်င္သည္။ လူသားတုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိ အႏုိင္ရၿပီလားဆုိတာ ျဖစ္သည္။ ကင္ဆာေရာဂါကုိ လူသားတုိ႔ခံစားလာရတာ ၾကာၿပီ။ ခုထက္ထိ ေရရာေသာ ကာကြယ္ကုသနည္းမရွိေသး။ ပန္ကရိယေခၚ မုန္႔ခ်ဳိအိတ္ ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ လူေတြ ဆီးခ်ဳိေဝဒနာ ခံစားေနရသည္။ ထုိဆီးခ်ဳိေရာဂါသည္ေတြထဲတြင္ လူေတြ၏ အသက္ကုိ ကယ္တင္ေနသည္ဆုိေသာ သမားေတာ္မ်ား ပါဝင္ေနသည္မွာ ရင္နာစရာေကာင္းလွသည္။ လူေတြ ေခတ္ေနာက္က်ေနသည္မွာ ပန္ကရိယတလုံးမွ အစားမထုိုးႏုိင္ရွာ။ အလားတူ ေအအုိင္ဒီအက္စ္၊ ၾကက္ငွက္တုတ္ေကြး စေသာ ေရာဂါမ်ားကုိလည္း ဘယ္လုိကုသရေကာင္းမွန္း မသိေသး။ ထုိသုိ႔ မိမိကုိယ္တြင္း ျပႆနာမ်ားကုိ ႏုိင္ေအာင္မတုိက္ႏုိင္ေသာ လူသားေတြက တျခားကမၻာမွ ၿဂဳိဟ္သားမ်ားကုိ စိန္ေခၚသည္မွာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။

တဖန္ အတၱႀကီးေသာ လူတုိ႔သည္ မိမိကုိယ္ကုိမေအာင္ႏုိင္ေသာ္လည္း အာကာသကုိေတာ့ စုိးမုိးခ်င္ေနသည္။ ေငြမ်ားပုံေအာၿပီး ဒုံးပ်ံေတြ၊ ၿဂဳိဟ္တုေတြ အာကာသထဲ တြင္တြင္လႊတ္တင္ေနၾကသည္။ ထုိအရာဝတၳဳမ်ား အာကာသထဲ လွည့္ပတ္ေနခ်ိန္တြင္ ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ား တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေသဆုံးေနသည္ကုိ တစက္ကေလးမွ စဥ္းစားမိပါရဲ႕လား။ မိမိတုိ႔ ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ားသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ျမတ္ႏုိးသူမ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္မက္လုိလားသူမ်ား မဟုတ္ပါ။ မစၥတာဘလဲ သတိထားသင့္သည္မွာ ဤကမၻာေပၚမွာ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္တြင္ ကေလးကစားစရာေသနတ္အဆင့္သာ ရွိသည္ဆုိေသာ အခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ကမၻာႀကီးကုိ ဖ်က္ဆီးခ်င္ပါက တမိနစ္အတြင္း ျပာပုံအတိ ျဖစ္သြားႏုိင္ သည္။ သုိ႔ေသာ္ စၾကာဝဠာအတြင္း အင္အားအႀကီးဆုံး လက္နက္မွာ ေမတၱာတရားပင္ျဖစ္သည္။ ေမတၱာတရား ႀကီးမားသူမ်ားပီပီ မိမိတုိ႔အေနႏွင့္ ကမၻာႀကီးတုိးတက္ျဖစ္ထြန္းတာ ျမင္လုိသည္။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ စည္ကားေနေစခ်င္ပါသည္ ... ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ကမၻာေပၚတြင္ ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ား ေပါမ်ားလာသည္ႏွင့္အမွ် ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အမ်က္ေဒါသမွာ ငယ္ထိပ္ေရာက္လာသည္။ လုံးဝမေက်နပ္ေသာ္လည္း အရိပ္အေရာင္ေတာင္မျမင္ရသည့္ ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားမ်ားကုိ ဘယ္လုိသြား၍ ဆြဲထုိးမည္နည္း။ အေမရိကန္သမၼတ ေဂ်ာ့ဘုရွ္၊ အဂၤလန္ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ တုိနီဘလဲအပါအဝင္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ ေတာက္ေခါက္႐ုံမွအပ ဘာမွမတတ္ႏုိင္။ ခရမ္းေရာင္ ၿဂဳိဟ္သားမ်ား၏ လုပ္ရပ္မွာ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္သည္။ မၾကာမီမွာပင္ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕မွာ ဗုိက္တကားကားႏွင့္ ျဖစ္လာေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆရာဝန္မ်ားမွာလည္း လက္ႏွင့္ဓား ျပတ္သည္မရွိ။ အေၾကာင္းမွာ ခႏၶာေဗဒအရ ေယာက္်ားမ်ားသည္ မိန္းမမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ တင္႐ုံးကြင္း က်ဥ္းသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုံမွန္မီးမဖြားႏုိင္၊ ကေလးေမြးတုိင္း ဗုိက္ခြဲ၍သာ ေမြးေပးရသည္။ စိတ္လုိလက္ရ မဟုတ္ဘဲ မျဖစ္၍သာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရျခင္းျဖစ္ရာ ဗုိက္ခြဲခံရေသာအခါ ေယာက္်ားမ်ားမွာ ေဒါသူပုန္ထေတာ့သည္။ သူနာျပဳဆရာမက ...

“ဒီမယ္ၾကည့္ပါဦး။ ရွင့္သားေလးက မ်က္လုံးျပဴးျပဴးေလးနဲ႔ ...၊ ဖေအတူေလး”ဟု ကေလးကုိသြားျပရာ မေအတျဖစ္လည္း ဖေအလုပ္သူက ကေလးကုိ ကုိင္ေပါက္လည္လုပ္၍ ဝုိင္းဆြဲၾကရသည္။

“ရွင့္မလဲ ေနႏုိင္လုိက္တာေနာ္။ ကေလးက ႏုိ႔ဆာလုိ႔ တက်ီက်ီငုိေနၿပီ၊ ႏုိ႔တုိက္ဖုိ႔ စိတ္မကူးေတာ့ ဘူးလား”
“ဟုတ္တယ္ဆရာမ၊ စိတ္မကူးေတာ့ဘူး”

“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲရွင့္”

“ဟာ ... တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စုိ႔တာ။ စဥ္းစား႐ုံနဲ႔ ယားတယ္ဗ်။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဆရာမႏုိ္႔နဲ႔ တုိက္ေပးပါလား”

“ဘာရွင့္”

“ေၾသာ္ ... ဆရာမႏုိ႔ဘူးတုိက္ေပးပါလားလုိ႔ ေျပာတာပါ”

သုိ႔ႏွင့္ ေယာက္်ားအမ်ားစုက ကေလးကုိ ႏုိ႔ဘူးသာ တုိက္ၾကသည္။

“က်ဳပ္ကေတာ့ ဖခင္စိတ္ အဲ ... မိခင္စိတ္ ရွိပါတယ္ဗ်ာ။ BREAST MILK IS THE BEST MILK မေအႏုိ႔က အေကာင္းဆုံးတဲ့။ ကေလးကုိ ကုိယ္တုိင္ႏုိ႔တုိက္ရမွာေပါ့”

ေနာက္တေန႔တြင္ ထုိလူက ႏုိ႔ခန္းေဆးထုိးဖုိ႔ ေဆးခန္းေရာက္လာသည္။

“ခင္ဗ်ားကေလးေကာဗ်”

“ေမြးစားဖုိ႔ သူမ်ားေပးလုိက္ၿပီ”

“ဟာ ... ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ”

“မေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ၊ အဲဒီေကာင္က ႏုိ႔သီးေခါင္းကုိက္ဆြဲတယ္ဗ်”

“ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ ... ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားေတြ ငါတုိ႔ဆရာဝန္ေတြကုိ ေဘးမဲ့ေပးထားလုိ႔ ေရနံေခ်ာင္းက သိန္းဝင္း၊ ဝမ္းတြင္းက လွဦး၊ မႏၱေလးက သိန္းေဇာ္၊ ရန္ကုန္က ေဒါက္တာေထြးတုိ႔ တေယာက္မွ ဗုိက္ႀကီးသံ မၾကားေသးဘူး။ အင္း ... ဗုိက္ႀကီးတကားကားနဲ႔ ေဆးခန္းဖြင္ရရင္ေတာ့ လူနာေတြၾကား ရွက္စရာပါကြာ ... ဟား ဟား ဟား”
ကၽြန္ေတာ္က သေဘာတက် တဟားဟားရယ္ေနစဥ္ ...

“သိပ္လည္းဝမ္းမသာနဲ႔ဦး ကုိယ့္လူ” ဟူေသာ အသံၾကား၍ လွည့္ၾကည့္လုိက္ရာ တဝင္းဝင္းေတာက္ပ ေနေသာ ခရမ္းေရာင္ပုံရိပ္တခု ကုလားထုိင္ေပၚတြင္ ထုိင္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။

“ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူလဲ”

“ငါက ခရမ္းေရာင္ၿဂဳိဟ္သားတေယာက္ေဟ့”

“ဟာ ... ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေလွ်ာက္လုပ္တာနဲ႔ ေယာက္်ားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဗုိက္ႀကီးကုန္ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆရာဝန္ေတြကုိေတာ့ ခ်မ္းသာေပးရမယ္ေနာ္”

“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲကြ”

“ဟာ ... ေယာက္်ားမီးဖြားရင္ ဗုိက္ခြဲေမြးရတာခ်ည္းပဲ။ ဆရာဝန္ေတြ ဗုိက္ႀကီးေနရင္ ဒီကုိယ္ဝန္သည္ ေတြကို ဘယ္သူခြဲေပးမလဲဗ်ာ”

“ေအး ... မင္းေျပာတာ ယုတၱိတန္တယ္ကြ”
“ဒီလုိမွေပါ့ဗ်”

ကၽြန္ေတာ္က သူ အထြန္႔မတက္ေအာင္ ပိတ္ေျပာလုိက္သည္။

“ဒါေပမယ့္”

“ဟာ .... ဘာဒါေပမယ့္လဲဗ်ာ”

“မင္းတုိ႔ဆရာဝန္ေတြထဲမွာ ပုိက္ဆံအမ်ားႀကီးရမွ ဗုိက္ခြဲေမြးေပးမယ္။ မေပးရင္ ေသေသဆုိၿပီး ပစ္ထားတဲ့ အေကာင္ေတြရွိတယ္”

“အဲ့ဒါ ... အေမရိကန္ဆရာဝန္ေတြ ေနမွာေပါ့”

“အဲ့ဒီအေကာင္ေတြကုိ အႁမြာပူး ဗုိက္ႀကီးခုိင္းရမယ္”

“လုပ္လုိက္ဗ်ာ”

“ေနာက္ လူတေယာက္ တုပ္ေကြးမိတာကုိ ဆီးဝမ္းေသြး အကုန္စစ္၊ လုိလုိမလုိလုိ ဓာတ္မွန္၊ အီးစီဂ်ီ၊ စီတီစကင္ အကုန္႐ုိက္ခုိင္းတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ ရွိတယ္”

“အဂၤလန္မွာလားဗ်”

“အဲ့ဒီအေကာင္ေတြကုိလည္း ခ်မ္းသာမေပးႏုိင္ဘူး။ တသက္လုံးမေမြးတဲ့ အလုံးကုိ လြယ္ခုိင္းရမယ္”

“ဘယ္လုိဟာမ်ဳိးလဲဗ်”

“ဆရာဝန္ျဖစ္ၿပီး ... အပါ့ကြာ။ MYOMA UTERUS ေခၚတဲ့ သားအိမ္ အသားတုံးေပါ့ကြ”

“ဟားဟား .... ႀကိတ္လုိက္ဗ်ာ”

“ေနာက္ ... ဆရာဝန္ေတြထဲမွာ မတရားခ်မ္းသာေနတဲ့ အေကာင္ရွိတယ္”

“ဒါကေတာ့ သူ႔ကုသုိလ္နဲ႔သူပါဗ်ာ”

“လူနာမိသားစုေတြဆီက ေခၽြးနဲ႔ေသြးနဲ႔ရင္းထားတဲ့ေငြကုိ တန္ရာတန္ေၾကးထက္ပုိၿပီး ညႇစ္ယူေနလုိ႔ ဒါေလာက္ခ်မ္းသာေနတာေပါ့။ ဒီေကာင္ေတြကုိ ေကာင္းေကာင္းပညာေပးရမယ္”

“ဟာ ... ခင္ဗ်ား ဘယ္လုိလုပ္မတုန္း”

“ေခါင္းခ်င္းဆက္ အႁမြာပူးေမြးခုိင္းရမွာေပါ့ကြာ ... ဟားဟား”

တဟားဟား ရယ္ၿပီး ခရမ္းေရာင္က အခန္းထဲမွ ဝွစ္ကနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အိမ္မက္က ႏုိးလာသူတေယာက္လုိ ေယာင္နန ျဖစ္က်န္ခဲ့သည္။ မၾကာမီမွာ ဆရာဝန္မ်ားပါ ဗုိက္ႀကီးလာသည့္ သတင္းကုိ ၾကားရသည္။ မနက္က ေရနံေခ်ာင္းက သိန္းဝင္းဆီမွ ဖုန္းလာသည္။

“ေဟ့ေကာင္ ... မင္းၾကားၿပီးၿပီလားကြာ”

“ဘာလဲကြ”

“ရန္ကုန္က ဟုိအထူးကုသမားေတာ္ႀကီးေလ၊ မေန႔က ေခါင္းခ်င္းဆက္ အႁမြာေမြးသြားတယ္ကြ”

ကၽြန္ေတာ္ တယ္လီဖုန္းထဲမွာ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ပစ္လုိက္သည္။

“ေဟ့ေကာင္ ... ဘာရယ္ေနတာလဲကြ”

“ဟုိခရမ္းေရာင္ေလ ... မင္းသိလား။ သူက ေျပာတဲ့အတုိင္း တကယ္လုပ္ပါလားကြ ... ဟားဟား”

သိန္းဝင္းက နားမလည္စြာႏွင့္ ဖုန္းခ်သြားသည္။ ေယာက္်ားမ်ား ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေသာကိစၥသည္ ကုိယ္ႏွင့္မဆုိင္ေသာ အရာအျဖစ္ေနလာခဲ့ရာ တေန႔မနက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ ေဝါ့ခနဲ ထုိးအန္လုိက္မိသည္။ အစားအေသာက္ပ်က္လာသည္မွာလည္း တပတ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ၾကည့္စမ္း ... နားသည္ေတြလည္း ေျခာက္လုိ႔ ပါလား။ ျမတ္စြာဘုရား၊ ကုိယ္ဝန္မ်ား ရွိေနၿပီလား။ PREGNANCY TEST STRIP ေခၚသည့္ ကုိယ္ဝန္ရွိမရွိ စမ္းသည့္ စကၠဴေလးကို ဆီးမွာႏွစ္ၾကည့္ရာ အနီစင္းေလးႏွစ္ေၾကာင္း ေပၚလာသည္။ ဟ ... ကုိယ္ဝန္မွ ကုိယ္ဝန္အစစ္။

“ေဟ့ေကာင္ ... ခရမ္းေရာင္ ထြက္ခဲ့စမ္းကြာ။ သတၱိရွိရင္.... တေယာက္ေၾကးနပန္းလုံးမယ္ ... ဘယ့္ႏွယ္ကြာ။ ငါ့ကုိ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ခုိင္းရတယ္လို႔”

ကၽြန္ေတာ္က အခန္းထဲက ပစၥည္းေတြကုိ ဝုန္းဒုိင္းႀကဲၿပီး၊ ေဒါသတႀကီး ေပါက္ကြဲလုိက္သည္။

“သိပ္လည္း ေဒါခီးမေနနဲ႔ ကုိယ့္လူ”

အလုိ ... ခရမ္းေရာင္က ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ ေရာက္ေနပါလား။

“မင္းက သူမ်ားေတြ ဗုိက္ႀကီးေတာ့ တဟီးဟီး၊ တဟားဟား သေဘာက်ေနၿပီး ကုိယ့္အလွည့္က် မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာ မလြန္ဘူးလား”

“လြန္တာ မလြန္တာ နားမလည္ဘူးဗ်ာ။ ဒီကုိယ္ဝန္ကုိ က်ဳပ္မလုိခ်င္ဘူး။ မရွိေအာင္ ခင္ဗ်ား ျပန္လုပ္ေပး”

“ေၾသာ္ ... မင္းက ငါ့ကုိ အေဘာရွင္း လုပ္ခုိင္းတာေပါ့ေလ”

“ခင္ဗ်ား ႀကဳိက္သလုိ ယူဆႏုိင္တယ္”

“မင္းေဆးခန္းကုိ ကုိယ္ဝန္ရလာၿပီး ဖ်က္ခ်ဖုိ႔လာတဲ့ မိန္းမေတြကို မင္း ဘယ္လုိေျပာသလဲ”

“ေဆာရီးဗ်ာ ... ဆရာဝန္ဆုိတာ လူ႔အသက္ကုိ ကယ္ဖုိ႔ပါ။ လူသတ္ဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ ေျပာလႊတ္တာေပါ့ဗ်ာ”

“ေအး ... ငါလည္း ... မင္း အဲ့လုိေျပာရမွာပဲကြ။ ေနာက္ ေသခ်ာျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့ လူေတြကုိ ရိတ္တဲ့အထဲမွာ မင္းလည္း ပါေနတယ္ေဟ့”

“ေၾသာ္... ခင္ဗ်ားက သီလေစာင့္တဲ့ က်ားကုိ ရွာေနတာကုိးဗ်။ ထမင္းထုပ္ပဲ သုိးမယ္ဗ်ာ”

“ဟဲဟဲ ... ဟဲဟဲ”

သူက ဘာကုိ သေဘာက်သည္မသိ၊ တဟဲဟဲရယ္ေနသည္။ ၿပီးမွ ...

“မင္းကုိ စတာပါကြာ။ တုိ႔ အခု ေယာက္်ားကုိယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့ စီမံကိန္းကုိ ရပ္ပစ္လုိက္ၿပီကြ”

“မေနာက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ၾကားက ဇြတ္လုပ္တဲ့ စီမံကိန္းကုိ ခ်က္ခ်င္း ရပ္ပစ္တယ္ဆုိတာ လုံးဝမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဘာလဲ ... ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္ကုိ ေလးစားသြားလုိ႔လား”

ခရမ္းေရာင္က ျပက္လုံးတခု လာမွန္သည့္အလား တဟားဟား ရယ္လုိက္ၿပီး ...

“ေယာက္်ားေတြရဲ႕ စြမ္းရည္ ဟုတ္လား။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သိပ္အထင္မႀကီးနဲ႔ ကုိယ့္လူ၊ မိန္းမေတြရဲ႕ အစြမ္းကုိ ေလးစားလုိ႔ကြ၊ ေလးစားလုိ႔”

“ဘာ ... ဘယ္လုိ”

“မိန္းမေတြရဲ႕ႏုိရည္ကုိ မင္းတုိ႔ေယာက္်ားေတြရဲ႕ ႏုိ႔ရည္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ စမ္းသပ္ၾကည့္တယ္ကြ”

“ဘာထူးမွာလဲဗ်ာ .. ႏုိ႔ရည္ခ်င္းအတူတူေပါ့။ ေရ၊ ကစီ၊ အဆီ၊ အသား၊ အခ်ဳိဓာတ္ေတြ ပါမွာေပါ့”

“ဒါေပမယ့္ မိန္းမႏုိ႔ရည္ထဲမွာ အံ့ၾသစရာတခု ေတြ႔ရတယ္ကြ။ အဲဒီအရာက ေယာက္်ားႏုိ႔ရည္ထဲမွာ တစက္မွမပါဘူး”
“ဘာမ်ားလဲဗ်ာ”
“ၾကယ္ေတြအားလုံးထက္ လင္းလက္ေတာက္ပတယ္။ စိမ့္စမ္းေရအားလုံးထက္ ၾကည္လင္ေအးျမတယ္။ စၾကာဝဠာႀကီးထက္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတယ္။ ေနာက္ ေနေတြ လေတြထက္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲတယ္ကြာ”

“ဟာ ... ေမာင္ခင္မႈိင္း(ေခ်ာက္) လုိ ကဗ်ာလည္း စပ္တတ္သကုိး”

“ေအး ... မင္းေျပာတဲ့ အေကာင္းဆုံးကဗ်ာေတြထက္လည္း ပုိႏူးညံ့ ပုိလွတယ္”
“ဘာလဲဗ်ာ.... အဲဒါက”
“မိခင္ေမတၱာေလကြာ၊ မိခင္ေမတၱာ၊ မင္း သိပ္အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ မထင္ဘူးမဟုတ္လား”

မိခင္ေမတၱာတဲ့ .... ၾကည့္စမ္း၊ ဆရာဝန္သာျဖစ္လာတယ္။ အေမ့ႏုိ႔ရည္ထဲတြင္ သည္မွ်တန္ဖုိးရွိေသာ ေမတၱာတရားပါသည္ဟု တခါမွ မသင္ဖူးခဲ့။

“အကုသုိလ္ အညစ္အေၾကး မစြန္းထင္းေသးတဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ ကေလးငယ္ရဲ႕ သေႏၶသားဘဝဟာ ေမတၱာ တရားႀကီးမားတဲ့ မိခင္ရဲ႕ ဝမ္းၾကာတုိက္နဲ႔ပဲ သင့္ေတာ္တယ္ကြ။ မင္းတုိ႔ေယာက္်ားေတြနဲ႔ လားလားမွမထုိက္ဘူး။ ငါတုိ႔ၿဂဳိဟ္သားေတြရဲ႕ မ်ဳိးပြားျခင္းကိစၥကုိ ဓာတ္ခြဲခန္းေတြကပဲ တာဝန္ယူေပးခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ဟာ မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာတရားကုိ ဘယ္တုံးကမွ မရရွိမခံစား နားမလည္ခဲ့ဘူး။ လူသား မိခင္ေတြရဲ႕ ေမတၱာတရားကုိ ရွာေဖြေတြ႔ရွိ တဲ့အခါ အလြန္မွာ အံ့ၾသသလုိ အင္မတန္ ေလးစားျခင္းလည္း ျဖစ္မိတယ္။ ငါတုိ႔ၿဂဳိဟ္သားေတြဟာ မင္းတုိ႔ ကမၻာႀကီးကုိ ကၽြမ္းထုိးေမွာက္ခုံျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေကာင္းလုပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မိခင္တေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲက ေမတၱာတရားကုိေတာ့ တစက္ကေလးေလွ်ာ့ေအာင္ ဘယ္လုိအင္အားနဲ႔မွ ၿဖဳိဖ်က္ဆီးလုိ႔ မရႏုိင္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ မိခင္တုိင္းရဲ႕ ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ ေမတၱာတရားဟာ ... အခုိင္မာဆုံး ရဲတုိက္ပဲကြာ”

“ဒါဆုိ ... မိခင္တုိင္းဟာ ရဲတုိက္ေပါ့”

“မွန္တယ္ဗ်ာ ... မင္းရဲ႕အေမ၊ မင္းရဲ႕မိန္းမ၊ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဖူးသူ မိန္းမတုိင္းဟာ ရဲတုိက္ပဲ။ သူတုိ႔က ေယာက္်ားေတြ စဥ္းစားလုိ႔မရႏုိင္တဲ့ မိခင္ဘဝကုိ သူရဲေကာင္းတေယာက္လုိ ရဲဝံ့စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႔က ေလာကကုိဖန္ဆင္းသူ... သူတုိ႔မရွိရင္ ေလာကႀကီးမရွိႏုိင္ဘူး။ ဒီေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ ရဲတုိက္ေတြကုိ မင္းတုိ႔ေယာက္်ားေတြက အသိအမွတ္ျပဳရေကာင္းမွန္း သိရဲ႕လား။ တန္ဖုိးထားရေကာင္းမွန္း သိရဲ႕လား။ ဒီမွာေဟ့ေကာင္ ... မင္းသိရဲ႕လား ... သူတုိ႔ဟာ အတုမရွိတဲ့ ရဲတုိက္ေတြကြ...၊ စၾကာဝဠာအတြင္းမွာ အတုမရွိတဲ့ ရဲတုိက္ေတြ”

ေျပာေျပာဆုိဆုိ ... ခရမ္းေရာင္က ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွ ဖ်တ္ခနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ့္အေမ ေဒၚျမရီႏွင့္
အေမအားလုံးသုိ႔ -
နတ္မႉး